Kobylocha (Kobyłocha), do 1907 roku Kobelhals, do 1945 roku Kobbelhals. Dawna nazwa jest związana z lokalizacją wsi nad wąskim przesmykiem (gardłem) łączącym dwa akweny jeziora Sasek Wielki.
Najstarsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XVII wieku, kiedy to 10 października 1612 roku pastor Christoph Lichtenstein z Trelkowa kupił od księcia elektora Johanna Sigismunda (Jan Zygmunt Hohenzollern) pięć łanów ziemi w miejscowości Kobelhals.

Liczba mieszkańców Kobylochy kształtowała się następująco:
– 1910 rok – 120 mieszkańców,
– 1933 rok – 130 mieszkańców,
– 1939 rok – 109 mieszkańców.

Przed wojną wieś była zamieszkana głównie przez ludność mazurską pochodzenia polskiego o czym mogą świadczyć swojsko brzmiące nazwiska na nagrobkach na zabytkowym leśnym cmentarzu. Mieszkańcy Kobylochy zajmowali się głównie rybołówstwem i leśnictwem. W budynku wypoczynkowym Urzędu Miasta Szczytno znajdowała się wcześniej stanica rybacka. Od 1906 roku we wsi funkcjonowała także szkoła, która została spalona w 1945 lub 1946 roku, ruiny szkoły możemy znaleźć przy krzyżówce obok Kobylochy – Koloni. Po udanych połowach ryb i po wyczerpującej pracy w lesie, mieszkańcy spędzali czas w gospodzie prowadzonej przez Waltera Janczyka. Charakterystycznym elementem krajobrazu Kobylochy były piękne topole kanadyjskie rosnące nad brzegiem jeziora do niedawna przetrwały tylko dwa monumentalne drzewa ale w ostatnich latach zostały ścięte.

Po wojnie część starych Mazurów pozostała i przyłączyli się do nich polscy osadnicy. Dzisiaj Kobylocha to miejscowość letniskowo-wczasowa z kilkoma gospodarstwami zamieszkałymi przez starych mieszkańców.